chrisnaarsantiago.reismee.nl

30e etappe (deel 1). Triacastela - Sarria

Vanmorgen weer om half zeven op. Ik heb geslapen als een os en moest er alleen een aantal keren uit om naar het toilet te gaan. De albergue heeft alleen maar klapdeurtjes; op de slaapkamers, de toiletten en de douches. Het vereist een bepaalde techniek om daar midden in de nacht geruisloos mee om te gaan. Een merkte ik dat het bij een persoon niet goed lukte want ik hoorde zo´n deur tegen iets hards aankomen. Aan de Spaanse, niet zo erg op zijn peregrinos, uitdrukking te horen, moet het zijn hoofd zijn geweest, want het was een man, dat kon ik duidelijk horen.

Om zeven uur zijn we op weg naar de taberna aan de overkant voor ons ontbijt. Ik schrijf eerst nog effe een kort mailtje naar onze preses om de jongens succes te wensen met beide concerten. Als ik mijn mail check zie ik dat een van mijn klasgenoten van de KMA is overleden. Ik wist dat Joop ernstig ziek was, maar dit is behoorlijk snel gegaan. Heb ik vandaag weer iets om over na te denken.

Een dubbele cafeo con leche met een napolitana voor €2,80 gaan er prima in en om half acht zijn we op pad. Volgens de Spaanse TV weergoden zou het vanochtend nog regenen, maar daar merken wij gelukkig helemaal niets van.

Je kunt op een aantal verschillende manieren van Triacastela naar Sarria komen. Elk heeft zijn voor en nadelen. Wij besluiten om over de zuid te gaan via Samos. Dat is eerst een stuk door een soort Franse gorge. Prachtig. Achtereenvolgens komen we door de gehuchten San Cristovo del Real, Vigo do Real, Renche, San Martinos del Real en zijn dan om tien uur eindelijk in Samos. Het grote klooster hebben we dan al een half uur eerder onder ons zien liggen. EEn machtig gezicht. Het stuk dat we hebben gelopen viel behoorlijk tegen. Omhoog en omlaag, steil omhoog en omlaag want dat is hier de norm. Vals plat komt hier maar zeer zeldzaam voor en de woorden plat of vlak daar hebben ze hier nog nooit van gehoord. Dwars over boerenerven, over bospaden, enz. enz. En ook hier weer van de ene prentbriefkaart in de andere. We hebben dan twee uur en twintig minuten nodig gehad voor deze eerste tien kilometer.

In Samos vinden we een cafetaria met een terras in het zonnetje. Naar binnen om een dubbele cafeo caon leche te bestellen. Ik wilde net ook nog een napolitana bestellen komt de plaatselijke bakker binnen met een vers gebakken empenada. Deze is nog warm. Dus bestel ik me daar een stuk van. krijg ik me toch een joekel. En lekker. Samen €4,50. Met moeite heb ik alles naar binnen gekregen.

Om kwart voor elf zijn we weg voor de laatste elf kilometer naar Sarria. Via Telguin en Alan. Het landschap verandert hier duidelijk en soms heb ik het gevoel dat ik door de Arriege loop. Schitterend. Alan bereiken we om elf uur. Echter hier is in geen velden of wegen iets van een taberna of cafetaria te bekennen. Wel kunnen we een oud vrouwtje helpen om haar kudde koeien over de grote weg te loodse. We zijn hardstikke allround. Dan toch maar door langs de Spaanse route nationale. Steeds op Cauberg achtige wijze op en af en veel bochten. Eindelijk zien we Sarria liggen, maar dan kost het ons nog bijna een uur om er te komen.

De albergue municipal blijkt in het oude centrum te liggen. We moeten wel vijf keer vragen en dan wordt ons dat in rad Spaans uitgelegd en staan we elkaar ongelovig aan te kijken wat we nu weer te horen hebben gekregen. Uiteindelijk zijn we er bijna. De albergue ligt vlak bij de kerk en we hoeven alleen nog maar de 66 trappen met ongelijke afstanden op. Behoorlijk kapot komen we beiden aan. We zien dat Katja vijf minuten eerder is binnengekomen. Heeft ze snel gedaan want ze is een half uur voor ons vertrokken. Het gaat kennelijk steeds beter met haar voeten. Ze heeft ook vlakbij een internetcafe ontdekt en daar kan ik vanaf vijf uur gaan zitten schrijven. Hoera. Heb ik eens een keertje geen backlog. In het bed boven mij is inmiddels July uit Bordeaux aangekomen. De tante en de neef uit Burgos, die gisteren bij ons op de kamer lagen liggen ook weer bij ons.

In de albergue hebben we weer voor €6,- een bedje op een kamer van twaalf personen. Douchen kan en als we wassen kan er alleen maar binnen de was te drogen worden gehangen. Ik besluit het erop te wagen. Anders heb ik die stinkende zooi in mijn rugzak. Dan liever de beter ruikende natte spullen. Ine heb ik dan al gebeld.

Dan siesta, maar het blijft bij een poging, want een deur verder begint me toch in een keer een bandje te spelen. Het is best aardige muziek en ga er bij in de buurt zitten op het terras van een cafe met snel wifi. Kan ik al mijn achterstand in foto´s ook nog wegwerken. Om half vijf zitten Katja, July, Jean Christoph en ik in de taberna van dat bandje happy birthday te zingen voor de broer van Katja via haar Iphone.

En om vijf uur ben ik op weg naar dit internetzaakje om jullie weer op de hoogte te brengen van alle belevenissen. En daar ben ik nu mee klaar en ben ik weer net op tijd voor mijn aperitief met Jean Christoph. Daar gaan we beslissen waar we morgen heenlopen. In elk geval richting Santiago. Alleen de weersvoorspellingen zijn niet zo goed. Er wordt onweer en regen voorspeld. W zijn benieuwd. Nog 117km te gaan.

Reacties

Reacties

berend

Druk geweest en nu even tijd om je verhalen te lezen. Veel drankjes, diners en prijzen passeren de revue. Wat ik eigenlijk mis is een "lista de platos" wanneer stuur je die door?
Ik ben blij te merken dat het met je voeten goed gaat.
Volhouden en succes morgen!!

Netty

Hi Chris, klinkt allemaal geweldig. ik kan het landschap bijna voor me zien. geniet van je rust en succes morgen.

Antoinette

Alle verhalen weer gelezen. Ontzettend leuk. Vandaag naar het concert van Venlona geweest, schitterend, goed verzorgt en Ine en ik hebben genoten. Loop jij maar lekker je pelgrimage daar kun je ook zingen uit volle borst! Gr. A & A.

Sander Serrée

Mijn achterstand met lezen ook weer bijgewerkt. Zo te horen is het best zwaar maar gaat het beregoed.

Nu volhouden to Santiago maar dat gaat lukken... geen twijfel over mogelijk.

Gijs

Ik heb gister ook een expeditie ondernomen.
We wilden met de fiets naar Keulen (80km), besloten om op de gewone fiets te gaan, zodat we geen rug en nekklachten zouden krijgen. Helaas bleek na 4 uur fietsen dat we net op de helft waren! Na een schnitzel gegeten te hebben keurig in Neuss de trein terug gepakt.
Wellicht volgende keer weer proberen, maar dan vanuit Neuss! Ken ik niet iemand die ook zoiets heeft meegemaakt met de Camino?
Blij dat bij mij de voetzolen nog in tact zijn! (en m'n zitvlak ook ;)
Loop ze vandaag!

c.giliam@planet.nl

Leuk dat je zoon Gys je laat weten dat hij ook precies op de helft van zijn reis moest stoppen. Zo vader zo zoon.
Nu gaat het echt spannend worden, nu kom je in de richting.Word tijd want Ine mis je. Loop ze morgen weer Chris. Komt goed. Groetjes

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!