Evaluatie Santiago 2014

Ruim een week na de beslissing om te stoppen, de thuisreis en het langzaam weer uit de Santiago-roes terug op aarde komend is het tijd om alle zaken op een rijtje te zetten. Wat ging goed, wat moet anders, enz. Ik had beloofd dat met jullie te delen en wil dit ook graag doen. Want je weet maar nooit: Straks besluit een van jullie om zelf deze tocht te ondernemen, dan kan betreffende persoon in elk geval uit dit verhaal halen wat voor hem/haar belangrijk is.

Ik ben in elk geval blij dat ik naar huis ben gekomen, want ik heb deze week de beste blarenbehandeling en verzorging gekregen, die ik maar kon wensen. Wat wil je ook met zo’n top pedicure in huis!!

Het is een heel verhaal geworden, maar ik wilde het jullie niet onthouden. Ik weet niet of het compleet is maar mocht ik nog een ingeving krijgen dan voeg ik die zeker toe.

Meest waarschijnlijke oorzaak van mijn blaren.

Helemaal zeker weet je het natuurlijk nooit, maar na een groot aantal gesprekken met andere peregrinos en kijkend naar het blarenpatroon (totaal 11) op mijn voeten denk ik toch dat ik een hoofdoorzaak aan kan wijzen.

Mijn looptrainingen waren nooit langer dan 6 a 7 uur. Mijn hittetrainingen in de Pyreneeën tijdens mijn vakantie 4 a 5 uur. In Spanje en ook op de meseta heb ik dagen van soms wel 9 uur gemaakt. Wanneer de temperatuur niet te hoog is gaat dit nog wel, maar over de eindeloos lange stukken (en lang waren ze) in de zon zetten je voeten extra uit. Dit kon ik opmaken uit de blaren die ik op elk van de middelste 3 tenen van zowel mijn linker als rechtervoet zijn verschenen. De blaren onder mijn voet konden ontstaan door de extreme hitte gedurende langere tijd.

Hoe ik dit denk op te lossen voor volgend jaar lezen jullie hieronder in “Wat moet anders”.

Bonus

Eigenlijk zijn het er twee: Gewicht van mezelf en van mijn rugzak.

Eigen gewicht Chris. Mijn startgewicht was 86kg. Ik wist dat daar wel wat vanaf zou gaan maar dat mijn eindgewicht na 15 marsdagen 82kg zou zijn verbaasde mij ook. Zeker als ik kijk naar wat ik allemaal naar binnen heb gewerkt. 4 kg eraf vind ik niet gek.

Rugzak (excl water). Toen ik begon was deze bijna 12kg. Toen mijn rugzak op het vliegveld in Madrid gewogen werd om in te checken was deze nog maar 10kg. Toch van aardig wat spullen afscheid genomen. 2kg minder en ik heb nog genoeg ideeën hoe het nog minder kan.

Super bonus

Ik ben Katja nog dankbaar dat ze met het idee van een blog kwam, dit uitwerkte voor mij en ook nog dat ze me zover kreeg er mee te oefenen. Toen ik aan de camino begonnen was tolde het in mijn hoofd van de indrukken en ervaringen, die ik op deze manier kon delen. Ik weet niet hoe het anders gegaan zou zijn. ’s Avonds trilden mijn vingers vaak zo, dat ik moeilijk in mijn schrift kon schrijven. Nu werd het blog voor mij een uitlaatklep, die ook nog hooglijk werd gewaardeerd. Niet alleen door het thuisfront en vrienden, maar ook door de collega peregrino’s. Ik heb mijn blog gezien in het Engels, Frans, Duits en Koreaans. In de eerste 3 talen goed leesbaar, al verdween de humor er wel uit, in het Koreaans was het volgens kenner Li-hyun onzin. Met name waren er vertaalproblemen als ik in het Venloos schreef en bij Nederlandse uitdrukkingen.

Soms werd er door de collega’s gezegd: “Zit je nu alweer te werken?”. Zo heb ik het echter nooit ervaren. Ik heb het met heel veel plezier gedaan en zoals ik al zei. Het was voor mij de ideale uitlaatklep. Nogmaals hartstikke bedankt Katja.

Wat ging goed

- Intensieve voorbereiding. Veel gelezen en met ervaringsdeskundigen gesproken. Eigenlijk geen negatieve verrassingen tegengekomen.

- Hulptroepen in Spanje. Voor mij een rustgevend gevoel dat ik in Spanje 2 oud collega’s had, die mij graag wilden helpen en dit dus ook deden toen ik hen nodig had voor vragen over mijn thuisreis. Klasse Maribel en Pablo.

- Wandelgids. De keuze was vrijwel onbeperkt (meer dan 100). Dus was het noodzakelijk te bepalen wat echt belangrijk was voor jezelf. Dit waren mijn eisen: 1. Duidelijke etappe-indeling. 2. Duidelijke geografische kaartjes. 3. Afstanden in tijd en km tussen de dorpen. 4. Hoogte profiel van de etappe. 5. Locaties albergues. 6. Handzaam formaat (moest in mijn broekzak passen). Ik heb uiteindelijk gekozen voor de Rother Wandelgids van Cordula Rabe. Dit bleek in de praktijk prima te functioneren. Het was ook de meest gebruikte gids, die ik onderweg bij andere pelgrims heb gezien.

- 500 km training voor de echte start. Je weet je cadans al met al die kilo’s op je nek. Echter in Nederland kun je nooit de echte omstandigheden nabootsen. Op mijn leeftijd is training een echte noodzaak. Ik heb onderweg genoeg ellende gezien van mensen, die niet getraind bleken te hebben.

- 4 x 4 uur training in de hitte in juni in de Pyreneeën tijdens onze vakantie. Heeft mij geleerd geregeld te drinken en dat kwam goed van pas tijdens de echte tocht.

- Oefenen met mijn blog, voorafgaande aan de echte reis. Dat was erg handig. Ik kon me nu vol concentreren op mijn verhaal en de vreemde keyboards.Bijv.: @ is op een Spaans keyboard: alt64 of cmd2. Verzin dat maar eens.

- ’s Morgens op tijd starten. Dit is erg goed bevallen. Het voorkwam veel hitte later op de dag, doordat ik altijd redelijk vroeg op mijn bestemming was).

- ’s Morgens weg op bananen en/of powerbar en pas in eerstvolgende dorp ontbijten. Ook erg goed bevallen: De kop is er dan af en je “systeem” is op gang.

- Aanhouden etappes van gids. Gaf rust. Dit ging goed zolang het niet te heet was. Voor langere etappes op de hete dagen zie Wat moet anders.

- Bed uitzoeken. Als je tenminste geen bed krijgt aangewezen. Hier moet je nooit moeilijk over doen. Het is immers toch maar voor een nacht. Mijn criteria (3): 1. onderbed, 2. dichtbij toiletten en 3. Zo mogelijk in rechte lijn er naar toe. Is eigenlijk altijd prima gelukt.

- Anderen laten discussiëren en zelf gewoon achter de meute aansjouwen indien nodig. Je kunt je druk maken om allerlei details, maar dat is zonde van de energie. Wat er bepraat wordt past dit min of meer in mijn plaatje. Zo ja, hobbel maar mee. Zo nee, trek dan je eigen plan.

- Camelbak. Een geweldige vinding. 3 dagen voor vertrek aangeschaft, heeft hij me trouw gediend. Water bleef nog koel ook. Je moest alleen goed in de gaten houden hoeveel er nog (ongeveer) inzat. Ik had een extra ½ ltr flesje water bij me om; 1. De camelbak mee te vullen en 2. Om anderen te helpen.

- Windjack. Mocht ik lenen van Ine. Had er ook mee geoefend. Prima water en winddicht, behalve die keer dat ik voorover in het riviertje ben gelazerd.

- Fleece jack. Prima voor koele avonden. Samen met het windjack een goede winterjas.

- Poncho. Deed het prima die dag dat het zo hard regende en hagelde.

- Lakenzak. Had ik gekocht tegen mogelijke bedwantsen, maar die heb ik niet gezien of gevoeld. Eigenlijk heb ik alleen maar in mijn lakenzak geslapen. Bovendien lagen in elke albergue extra dekens.

- Tekentang. Geruststelling dat ik ze bij me had. Heb ik niet hoeven te gebruiken. Anderen ook niet voor zover ik heb begrepen.

- Zakmes en opinelmes. Heb ik beiden gebruikt. Volgend jaar weer.

- 5 waspinnen. Was een goede zet. Soms waaide het zo hard dat de was van de draad waaide. Heb ik nooit last van gehad. Ik moest alleen creatief zijn als ook mijn vochtige was van de vorige dag er nog bij moest.

- Stokken. Geweldig voor steile afdalingen. Ik had er niet mee geoefend maar kon er gelijk goed mee overweg. Heb ik ook gebruikt voor de lange stukken op de steenslagpaden.

- Extra ½ liter fles water. Zie camelbak.

- Alles op vaste plekken opbergen. Je was vaak in het donker in je rugzak aan het grabbelen. Zeker toen ik geen lampje meer had.

- Hoge wandelschoenen. Voor mij absoluut noodzakelijk zeker waar het erg oneffen was en er grote keien (los) op je pad lagen.

- Hoedje, zat lekker en waaide niet af. Bovendien goede bescherming rondom tegen de zon.

Wat moet anders

- Lichte led hoofdlamp. Had zo’n goedkope van de Xenos met 3 batterijen. Veel zwaarder en lomper.

- Max 3 onderbroeken. Had er 4 bij me. Is teveel zeker als je de discipline hebt om elke dag te wassen. De nieuwe zullen zijn van lichte stof (droogt sneller).

- Max 3 shirts. Idem als onderbroeken.

- Alleen lakenzak mee. Dikkere slaapzak hoeft niet. Er zijn altijd wel dekens

- Kleinere etappes (max 20km, dus max 5 a 6 uur lopen, scheelt per dag 2 a 3 uur die ik kan gebruiken voor extra rust en/of blog)

- Looptraining. Mogelijk volgend jaar in juli de Nijmeegse Vierdaagse toevoegen. 120km in 4 dagen voor het kruisje (zonder bepakking). Oefen ik ook het dagen achter elkaar lopen.

- Rustdag 1x per 5 a 6 dagen (afhankelijk van gebied en plaats waar je doorheen komt). Een rustdag betekent in de praktijk dat ik dan ongeveer 10 km zal lopen. Op mijn leeftijd een dag niet lopen, dan ga je tekenen van lijkstijfheid vertonen.

- Geen zouttabletten meer (kun je overal kopen)

- Geen otrivin meer

- Mogelijk stel goede open “loopsandalen” voor op makkelijker terrein. Heb ik een aantal peregrino’s zien doen en het beviel hun goed.

- Max 3 powerbars bij start (kun je overal kopen)

- Max 1 klein flesje shampoo (kun je overal kopen) en je kunt er ook mee wassen

- Geen extra camera meer mee. Iphone werkt feilloos en je kunt met programma snel foto’s uploaden

- Sokken. Alleen nog maar dikkere sokken. Beide dunne paren kapot gelopen tijdens heuvelachtige trajecten. 4 paar, zodat, wanneer nodig ik overdag ook nog een keer schone droge sokken aan kan trekken.

- Broekriem. Was lekker licht maar bleef niet op gewenste lengte. Volgend keer andere riem met betere sluiting.

Nieuw aanschaffen

Dit kan door het thuisfront gelezen worden als verlanglijstje voor Snieklaas, kerst, verjaardag en vaderdag.

- Hoge wandelschoenen

- Open wandelsandalen

- 3x dun loopshirt

- 3x dunne onderbroek

- 1x afritsbare broek dunne stof

- Led hoofdlamp

- Broekriem.

Met dank voor jullie aandacht.