Florence Nightingale en de 7 blaren.
OP het moement dat ik dit schrijf is het alweer achterhaald, maar dat lezen jullie zo wel.
Toch een heel andere titel dan Sneeuwithe en de 7 dwergen.
Iemand heeft mij een dezer dagen gezecht dat je je engel tegenkomt tijdens de camino. Wat ik ruim een week geleden voor Li-hyun kon betekenen, doet michel nu voor mij.
Vooralsnog is het mij een volstrekt raadsel waarom ik juist nu deze blaren ontwikkel. Dat heb ik echt nog nooit gehad. Zelfs op de KMA niet en daar heb ik toch behoorlijk wat afgelopen.
In Itero de Vega bood Michele spontaan aan mijn blaren te behandelen en was daar ruim een uur mee zoet. Het voelde gelijk veel beter.Na ´s middags geslapen te hebben en vroeg naar bed ging het de dag erop aanvankelijk best goed. Echter op het laatst; 8 km kaarsrechte weg naar Carrion de los Condes ging het toch beduidend minder. Toevallig kwam Michele mij weer achterop lopen, vertelde mij dat ze een albergue ging regelen, ook voor mij en ze stiefelde door.
Aangekomen in de albergue, eerst weer bedopmaken, enz, 3 uur slapen en daarna samen het dorp in op zoek naar pharmacias. We vonden de tulle gras en de elastoplast en terug naar de albergue voor "operatie Chris". Ruim 1 1/2 uur is de schat met mijn voeten bezig geweest.Het aantal blaren is opgelopen tot 10. En weer wilde ze er niets voor hebben En weer accepteerde ze (gelukkig) de wijn voor het aperitief.
Volgens mij heeft ze ook de dokter geregeld, die mij een verplichte dag rust voorschreef, maar als ik er naar vraag lacht ze alleen maar vriendelijk.
Vanavond kijkt ze weer.
Va
Reacties
Reacties
Misschien is het dit soort tegenslag dat het verschil maakt tussen een mooie wandeltocht en een pelgrimsroute lopen Chris.
Mooi om te lezen hoe iedereen onderweg begaan is met elkaar. Ontmoetingen die je op een andere plek en moment weer heel anders had ervaren en gewaardeerd, kleuren je reis. Ik zou graag een dagje meelopen om iedereen te ontmoeten (nou ja, behalve eppo en stien dan)
Chris, de dametjes zijn nu al supertrots op je, net als wij!
Groet, ook aan je engel daar, Katja
Jij hebt een engel zeer zeker bij je en dat is Michele. Bofkont. Maar het is ook niks waar je mee bezig bent....wij zijn trots op je Chris.....groetjes uit Venlo
De trefs altied het beste waat veur dich neudig is!
Fijn des ze det meugs ervaere!
Een dag rust is echt niet slecht, ook een KMA'er heeft dat nodig. En die blaren; tja toen je schreef dat je die compeed plakkertjes gebruikte zeiden Net en ik al: no good.
Geniet van de rustdag en ik zie met spanning je volgende relaas tegemoet.
Hi Chris, heel vervelend die blaren maar laat he niet kisten...( onbedoelde woordgrap trouwens).
Zag je schoenen met vibram zolen geloof ik... Die kunnen heel wat hebben Kan het zijn dat ze zo uitgelopen zijn dat er net iets teveel ruimte ontstaat zodat je slipt in je eigen schoen??... Hoe dan ook ...goed rusten en laten verzorgen door de engel en dan weer op naar het volgend avontuur..
hallo Chris, ook je blaren en tegenspoed maken volgens mij deze tocht tot een onvergetenlijk avontuur. je komt zo wel heel dicht bij jezelf en je blaren. dank voor je prachtige verhalen
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}