Zoals ik in mijn etappeverslag al aangaf ging vannacht om 00.30 bij ons in de slaapzaal een wekker. Ik herkende de toon niet en dacht. Welke slimmerik heeft dit nou weer gedaan. We waren allemaal in onze eerste slaap dus deze wek dienst werd hooglijk op prijs gesteld, maar niet heus.

De telefoons tonden allemaal gezellig bij elkaar op te laden in een hoek van de slaapzaal waar een aantal verdeeldozen was geinstalleerd. Ik zag er iemand met een lampje naar toe tijgeren, maar het geluid bleef aanhouden. Toen ben ik er ook maar uitgetijgerd met mijn lampje en ik zag onmiddellijk dat het mijn Iphone was. Ik trok direct mijn witte stekker uit het stopcontact (ik was de enige witte stekker), maar mijn Iphone bleef maar doorgaan uiteindelijk kreeg ik hem met mijn duffe harses uitgezet.

Beiden zijn we weer terug in onze kooien gekropen en voor de rest is er (min of meer) rustig doorgeslapen.

Vanochtend, peregrino's zijn een rustig volkje, werd er toch in bedekte termen iets van gezegd. Men wist niet van wie die telefoon was. Ik ben toen opgestaan en heb gezegd: Hij was van mij en ik ben krom gaan staan zodat iedereen mij een schop onder mijn achterste kon geven. Ik werd slechts tweemaal door aardige dames over mijn bol geaaid met de mededeling: "Dat had ons ook kunnen overkomen".

Mij gebeurd dit niet meer, want a. zet ik mijn wekker niet meer en b. hebben Heidi en Benjamin (twee van de slachtoffers) zojuist mijn Iphone gecontroleerd en in orde bevonden.