Om vijf uur ging de wekker van het Spaans echtpaar. En toen hebben ze er met z´n tweeen een uur overgedaan om weg te komen. Zacht sissend kletsend enz, enz. Ik was wakker, maar ik dacht mij heb je er niet mee. Eindelijk vertrokken ze en heb ik nog meer dan een uur geslapen. Eerlijk is eerlijk zulke peregrinos kun je missen als kiespijn. Elke dag sloven zich over de hele route duizenden hospitaleros zich uit om het de peregrinos naar de zin te maken en dan heb je er zo´n stelletje tussen lopen, die het leven van een groot aantal anderen verzieken. Ik hoop ze niet meer tegen te komen.

Om 7.15 ben ik opgestaan en om twintig voor acht was ik al weer op weg voor de kaarsrechte eerste zes km naar Mansilla de las Mullas. Voor het eerst zie ik nu ook bergen in de verte. De meseta ben ik bijna overgestoken. Bijna 175km in het niets op 900 meter hoogte van Burgos tot Leon. Ik heb me voorgenomen om weer in elk dorp uit te kijken naar een computer. Direct het dorp uit zie ik in de verte Leon al liggen, maar dat is nog anderhalve dag lopen. Om 9 uur ben ik in mansilla en eet in een slagerij annex albergue een heel ontbijt: Verse jus, cafeo con leche en twee tostadas mansillesa (heerlijke warme boterhammen, met warme tomaten in olijven erop en daaroverheen wel drie plakken serranoham. Ik heb nog net mijn vingers niet opgegeten. Totaal voor €5,50.

Vandaag loop ik 20km naar Arcahueja. Dan ben ik morgenvroeg na 8km in Leon en ga daar niet weg voor ik een computer heb gescoord en helemaal bij ben met mijn blog.

Om kwart voor elf ben ik in Puente Villarente. Weer geen computer !&%$/?!! Hier cafeo con leche en verse jus voor €3,50. Bovendien krijg ik er nog een stuk tortilla bij. lekker. Daarna door voor de laatste 4,5km naar Arcahueja. Dat gaat best lekker. Alleen breekt nu de zon door en vliegt de temperatuur richting 30C. Bovendien wordt het steeds heuvelachtiger en om in het dorp te komen moet ik nog een extra heuvel op. Om twaalf uur ben ik er. Een leuke kleine albergue met een echt Venlose kamer: Blauwe muren en rode stapelbedden. Buitengekomen tref ik op het terras Claire uit Amsterdam met haar vriend John uit Londen. Zij is haar doctoraal studie aan het doen in de rechtsfilosofie en hij werkt bij een investeringsmaatschappij voor jonge technologiebedrijven. Even lekker bijgekletst. Zij lopen door en laten hun emailadres achter om lid te worden van mijn blogfamilie.

Ook hier in Arcahueja geen computer. Ik neem me voor om vandaag de taxi naar Leon te nemen en in deze grote stad (130.000 inwoners) zal toch wel ergens een internetshop hebben. Maar eerst weer douchen en de was doen en Ine bellen (de marmeren platen voor de badkamer gaat niet. Gaat ze andere voor uitzoeken).

Taxi besteld en deze brengt mij de 8km voor €10,- naar Leon toe. (Komen we in Venlo net van het station naar huis, max 3km). Hij zet me af vlak achter de prachtige kathedraal. Aan de voorkant is het toeristen bureau, maar als ik er om twee uur ben is dit $%&!! dicht. Dan maar naar een groot hotel zoeken. Vind ik. Geen computer, wel wijzen ze me de weg naar een computershop. Daar ben ik om half drie, echter ze zijn om kwart over twee dicht gegaan en gaan pas om vijf uur weer open. Weer naar een ander hotel. Weer geen computer en zij wijzen me de weg naar een andere internetshop onder een bar. Ik naar beneden en daar opent zich de hemel voor mij. Er staan in een muffe ruimte wel 8 computers en ik kan voor €1,40 per 30 minuten mijn gang gaan zo lang ik wil. En in dit muffe hok zit ik nu ruim twee en een half uur en ben ik helemaal bij en blij en ga ik nu een mega pot bier drinken op jullie en mijn gezondheid. Proost!!!! En bij dit biertje probeer ik ook nog alle fotos te uploaden. De stad hoef ik morgen niet meer helemaal door te lopen, want dat heb ik nu al gedaan en ik moet eerlijk zeggen het is meer dan de moeite waard.