chrisnaarsantiago.reismee.nl

Albergues op de weg naar Santiago

Afgelopen periode heb ik een groot aantal vragen gekregen over de albergues, het eten, het slapen, het sanitair, enz, enz. In het hieronder volgende artikel probeer ik hier allemaal antwoord op te geven.

Algemeen

Over de albergues op de weg naar Santiago had ik veel gelezen voorafgaande aan mijn eigen tocht. Daar kwam toch een zeer gemengd beeld uit: van zeer slecht tot zeer goed. Dit kwam mijns inziens ook doordat de boeken die ik heb gelezen over het algemeen enkele jaren oud waren.

De camino is een van de eerste culturele erfgoederen, die op de lijst van de UNESCO is geplaatst. Dit betekent dat er een bijdrage van de UNESCO komt op voorwaarde dat ook het land, de provincie en de stad aan dit culturele erfgoed dienen bij te dragen. Dit kun je naar mijn mening dus ook terugzien in de albergues op de route.

Inchecken.

Ging eigenlijk altijd zonder problemen en geschiedde in alle gevallen ook helemaal handmatig. D.w.z. dat mijn gegevens keurig in een schrift werden vastgelegd. Voordeel hiervan is dat ze nooit computerproblemen hebben. Of e.e.a. later alsnog in een computer wordt ingebracht heb ik niet gecheckt.

Men hield eigenlijk ook altijd rekening met mijn wens dat ik in een onderbed wilde slapen. Zeker als ik er (schaamteloos) bij vertelde dat ik al 65 ben en artrose heb.

Je diende altijd gelijk te betalen en ontving ook direct je stempel in je credential (peregrino paspoort). Ook regelde ik hier altijd of ik in de albergue zelf kon eten (dan ook gelijk betalen) of dat ik ergens anders moest gaan eten.

Hospitaleros

Het gros van de mensen, die in de albergues werken, zijn vrijwilligers. Iedereen deed zijn uiterste best om het ons naar de zin te maken. Met de taal kwam ik er ook altijd wel uit. Naast het Spaans sprak men meestal ook wel een beetje Frans en dan kon ik me prima redden. Echter in de meeste albergues werden ook andere talen gesproken. Ik heb eigenlijk nooit een probleem gehad.

Wifi/internet

Voor het bijhouden van blog was dit behoorlijk belangrijk. Vrijwel alle albergues hebben wifi maar niet alle albergues hebben internet, al denk ik wel dat er elk jaar meer albergues komen, die dit hebben. De peregrinos om mij heen wisten op een gegeven moment van mijn blog en vaak kreeg ik al van te voren via de jungle-tamtam door welke albergues beide voorzieningen hebben.

Bedden

Over het algemeen was de kwaliteit van de bedden best goed. In een enkel geval was het wat wiebelig, maar ik was zo moe dat ik daar nooit last van heb gehad. Soms was de afstand tussen benedenbed en bovenbed wat krap. Daar moest je rekening mee houden bij het opstaan. Zie ook mijn verhaal “Que pasa?”

Vrijwel altijd kreeg je er een laken en een kussensloop bij verstrekt, die je er dan zelf omheen moest doen. Echt luid piepende en krakende bedden heb ik niet meegemaakt. En bedwantsen/luizen ben ik ook niet tegengekomen.

Slaapzalen

Dit varieerde ook behoorlijk. Het minste heb ik met 5 personen op een kamer gelegen en niet in een stapelbed. Het maximum was heeeeeeel veel. Maar het was altijd rustig op de slaapzalen. In principe wordt er niet gesproken. Ik heb me zelf eigenlijk nooit aan Luid sprekende collega’s gestoord.

Er waren ook vrijwel altijd genoeg stopcontacten om je Iphone op te laden. In de gerenoveerde slaapzaal in Burgos had ik zelfs mijn eigen stopcontact met bedlampje. Dat was wel erg luxe.

Om 22.00 ging meestal zonder waarschuwing het licht uit. Meestal kon je vanaf 06.00 uur het pand weer verlaten (voordeur stond open). Soms kon je in de albergue ook ontbijten, maar dit heb ik alleen de allereerste keer gedaan, vooral ook omdat ik eerst een flink stuk (1 a 2 uur) gewandeld wilde hebben zodat de "kop eraf" was en mijn systeem op gang.

Eten

Eigenlijk vier mogelijkheden: 1. Zelf eten klaarmaken. 2. Albergue had een eigen restaurant. 3. Albergue had een relatie met ander albergue/restaurant. Of 4. Zelf restaurant zoeken.

Zelf eten klaarmaken heb ik eigenlijk nooit geïnitieerd, maar ik heb wel 2x mee “gelift” met anderen. In sommige albergues waren eenvoudige keukentjes, maar soms moest je daar ook weer op je beurt wachten. Indien de albergue een eigen restaurant had betaalde je dat ook gelijk bij binnenkomst en meldde je op de voorgeschreven tijd. Voordeel hiervan was dat je altijd met andere mensen aantafel zat want je moest “aanschuiven”. Bij een contract kreeg je meestal een bon en met die bon meldde je dan in betreffend restaurant. Ook hier: aanschuiven. Zelf zoeken spreekt voor zich.

De kwaliteit van het eten heeft me in positieve zin verrast. Eigenlijk had je bij het peregrino menu altijd de keuze uit 3 voorgerechten, 3 hoofdgerechten en 3 toetjes. Was er een op dan had je de keuze uit nog maar twee. Altijd zat er wijn bij en ook de kwaliteit hiervan vond ik goed. Misschien kwam dat ook omdat je ’s avonds goed moe was, maar ik heb niet een keer echt “bocht” gedronken. De enigen keer dat ik alles koud heb gegeten was in San Juan, maar dat kwam doordat ze daar flink aan het renoveren waren en dus ook de keuken. We aten uit gamellen, maar ik was een van de laatsten en die gamellen waren dus al heel vaak open geweest.

Sanitair

Bij gerenoveerde albergues echt modern (regendouche), bij andere was het wat meer gedateerd, maar altijd functioneerde het wel. Soms miste een deur in een douche, maar ik vond veel belangrijker dat de douche het deed. Soms kwam het water overal uit de douchekop en slang, maar altijd was het warm. Het was altijd goed schoongemaakt, maar ja als er een groot aantal peregrinos onder had gestaan was het wel eens nat. Het zij zo. Ik heb er me nooit aan gestoord.

Toiletten waren ook altijd schoon. Slechts eenmaal heb ik mijn eigen toiletpapier hoeven te gebruiken. En ik heb geen enkele stinkende toiletgroep ervaren.

Conclusie

Mijn conclusie uit bovenstaande is dat ik dik tevreden ben over de geboden kwaliteit in de albergues en zeker voor de prijs (tussen EU4,- en EU10,-). Prijs prestatie was wat mij betreft absoluut in orde. in het algemeen hebben zij meer dan behoorlijk aan mijn verwachtingen voldaan.

Reacties

Reacties

Berend

Dwz dat je voor ca 20-30 Euries per dag kon eten, drinken en slapen. Was het ontbijt niet zo goed in de albergues?

Ik hoop je nog eens meer te kunnen vragen over de tocht. Ik ben erg geĂŻnteresseerd om zo'n uitdaging te doen. Onder slapen heeft zijn voordelen, niet zo benauwd als boven waar alle warmte en luchtjes naar toe stijgen.

Wim en Addy

Chris wat leuk dat je ons dit bericht stuurde, natuurlijk hadden we vragen, zoals hoe zou e.e.a. geregeld zijn, of hoe heeft hij dit of dat ervaren ? Op deze manier zijn best veel vragen beantwoord. Eind september hebben we een afspraak met Ine, dus tot dan. Groetjes aan Ine. Wim en addy

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!