Hoe nu verder
Zojuist heb ik mijn laatste verhaal over deze 400km lange voettocht geschreven. Ik raak er weer door ontroerd.
Zoals jullie zagen is het voor mij 26 augustus 2015 weer D-day.
Er gaat nog steeds veel door mijn hoofd en dat zal ik in de komende tijd ook met jullie delen.
Onderwerpen zoals: Wat ging er goed, wat moet ik beter doen volgende keer, hoe waren de albergues, hoe was het eten, hoe zagen de wegen er uit, hoe is het nu om te slapen met 40 man op een zaal, enz, enz, enz. Ik zal proberen het allemaal de revue te laten passeren.
Voor mij was het een fantastische ervaring: Achter je droom aan, die je 50 jaar geleden voor het eerst had.
En dan nu terug naar de werkelijkheid, dadelijk de krant halen, terwijl de hele wereld me de afgelopen weken eigenlijk gewoon gestolen kon worden.
Als laatste wil ik eerst Kim en Katja bedanken voor het idee om "iets met een blog te doen". Nou meiden dat is behoorlijk in positieve zin "uit de de klauwen gegierd" en op de tweede plaats iedereen, die de moeite heeft genomen, mijn schrijfsels te lezen en ook nog commentaar te geven, dat heeft mij enorm gestimuleerd. Zeker als je weer eens een dag helemaal gesloopt aankwam, ontdekte dat er internet was en je wist dat je dan ook nog een tijdje moest zitten gaan schrijven. Met liefde en plezier.
Maar nu voor iedereen. Tot gauw, tot volgend jaar.
Reacties
Reacties
en now zit ik met een brok in de keel............
Pfffff.....
Lieve Chris, we zijn zeer onder de indruk van al je verhalen. Zoiets doet toch wel wat met je! Fijn dat je weer veilig terug bent. Probeer maar het positieve eruit te halen en denk vooruit naar augustus volgend jaar. Hopelijk gaat het blog dan ook weer met je mee, want we willen er niets van missen. We zullen het missen, elke dag even genieten van je avonturen. Kijken net als jij ernaar uit om volgend jaar weer met je mee te mogen wandelen!!!!! Tot snel en een hele dikke zoen van ons twee voor jouw! Ton en Edgar
Volgens mij gaat die eer helemaal naar Katja, Chris! Zij kwam met het idee en ik kende alleen waar ben jij.nu.
Toch fijn dat je weer gezond (op de voeten na dan) thuis bent!
Tja, Chris, het is dat je al een baan in het vooruitzicht hebt, anders kon je vanaf nu beroepsblogger worden: jullie drukke sociale agenda biedt ruim voldoende stof om het hele jaar te vullen....
Chris het doet ons emotioneel wel iets als we jouw verhaal lezen. We wensen jou veel sterkte om alles te verwerken wat je hebt meegemaakt, vooral het goede en naderland het mindere. We vinden het geweldig om dit met jou samen te hebben beleefd door elke dag te kijken of er nieuws was van je. Chris jeCon en Trudy bent en blijft een kanjer!
Fijn dat je weer heelhuids(behalve de vuutjes) tuis bent,rust maar lekker uut,grts ant en jac.
Wat hebben we metz'n allen genoten van al je verhalen,geweldig!!!
Chris, kanjer!
Zoals jij af en toe met vochtige ogen zat te schrijven, zat ik met vochtige ogen toen ik hoorde dat je ging stoppen...
Een moeilijke, maar moedige beslissing.
Nu kun je lekker alweer gaan aftellen! Bedankt voor het delen van de fantasische verhalen en je ervaringen! Dat je na zo'n zware dag toch steeds weer de energie had om achter die kast te kruipen... Super!
Ik kijk nu al uit naar je verhalen volgend jaar!
Tot gauw, xxx
Hai Chris,
Je verhalen waren super! Beeldend geschreven waardoor ik soms dacht naar een film te kijken.... succes met het herstel van de voeten. Koffie bij de Bekkerie staat klaar!
groetjes Vivian
Chris, proficiat met deze geweldige prestatie! Ik heb bewondering voor je. Goed herstel voor je voeten.
Groet Wim
Hoi Chris. Ik heb genoten van je verhalen. Het was voor mij net als een jongensboek. Ik kijk al uit naar deel 2 volgend jaar. Ik hoop dat je snel weer de ouwe bent.
Groet.
Gé
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}