05.00 op. Gisteravond kwamen veronika, Stephanie en Karina ook aan. Zij slapen in een andere albergue. Ik slaap nog steeds alleen maar in mijn lakenzak. Max en Benjamin zijn ook al op. Goede beslissing om zo vroeg op te staan. het is helemaal niet koud als ik om 05.30 naar buiten stap. Max en ben zitten dan buiten op de stoep en werken nog gauw een bocadillo van gisteren weg. Nog effe de route met hun gecheckt en weg ben ik. In het stikdonker, dus veel sterren en dus wordt het vandaag weer heet. Ik eet twee energierepen en spoel die weg met water. In 1 uur flink doorstappen kom ik alleen een aut van de guardia civil tegen. Dan ben ik in San Anton. Gelukkig de goede weg genomen. De bocht om en ik zie in de verte reeds de lampjes van Castrojeriz. Mijn ontbijt wacht daar. EErste 10 km zitten er op. Ik ben er om 07.15 en bestel een dubbele cafeo con leche, een grote bocadillo en 2 Kitkat (EU 7,20) Ben de enige klant. IK voel een eerste blaar opkomen, maar de apotheek gaat pas om 10.00 open. Weer op weg. Na meer dan een uur kom ik erachter dat ik mijn zonnebril heb laten liggen. Ik beschouw het maar als een schenking voor een volgende peregrino. Ik heb nog een reserve zonnebril.

De opkomende blaar brand wel maar als je er niet aan denkt gaat het wel. Ik heb veel aan de paella van gisteravond zitten denken en hoe de dame en ik hebben gecommuniceerd; Zij in het spaans en ik in het venloos met veel gebruik van armen en benen, maar het werkte.

Om 8.15 ben ik al aan de voet van de Alto de Mostelares, daar moet ik 1100 meter lang met 12% stijging tegen op. Dat duurt een stijf half uurtje. Hadden we goed berekend gisteren. We wilden er voor 09.00 zijn voor de zon echt begint te branden. Om 08.45 ben ik al boven. Jippie. En dan 500m verder weer 300 m naar beneden met 18%. Dta is weer stokken werk. Ik blijf ze gebruiken ook op het vlakke.

1 1/2 uur voor san Nicolas kom ik een Zuid Afrikaanse familie tegen, die koffie aan het zetten is op en klein brandertje. Met zijn allen uit een mok drinken gaat prima. Komt daar ook Samantha uit Nieuw Zeeland op haar fiets aan.

Door naar Itero de Vega, Daar ben ik al om 11.00 uur. 20 van de 28 km gedaan. 2 cola (EU 2,60)

Nog even gepraat met Anita uit Zurich, die verder gaat. Ik vertrek om 11.30 voor de laatste 8km. Zon brandt al lekker en het landschap verandert niets. Ik blijf met mijn stokken lopen. Maar ik ontwikkel blaren en ik denk steeds meer aan Ine. Ik droom zelfs hardop dat ze er zal staan om mijn blaren te behandelen. Om 13.30 kom ik aan in de albergue, 12 bedden a EU4,- In het best naast mij komt Michele (60) uit Nancy te liggen. Zij is verpleegster en biedt spontaan aan mijn blaren te behandelen. Straks ga ik nog in wonderen geloven (of heb jij dat stiekum gereld Ine?). Maar eerst douchen en kleren wassen.

Wat ben ik blij met Michele. Ik wist dat ik vandaag weer blaren had ontwikkeld en het deed op het einde zo´n pijn dat ik dacht in de albergue om een dokter of verpleegster zou moeten vragen.

Michele heeft een uur aan mijn voeten gewerkt en wil er niets voor hebben, maar zij is francaise en accepteert glimlachend mijn aanbod om de wijn voor het aperitief te betalen. Maar eerst nog effe 2 uur slapen. Dat doet goed en ik kan toch niet aan mijn blog werken want internet doet het alleen ´s morgens.

Na het slapen zie ik bij een halve liter bier (EU 3,-) Valverde de etappe naar Granada winnen. Daarna eten Sp<ghetti Bolognese (EU 4,50) en 2 flessen regionale wij (EU 2,60(, waarvan we er maar een hoeven te betalen.

Om 20.30 lig ik in mijn koffer.