Ja jammer jongens. De hospitalera staat dwingend naast mij want er moet worden gegeten: Zelfgemaakte paella!!!!

Tot strakkies.

Zo, die paella zit erin en was verrekte lekker. Zelfgemaakt. ZE spreken geen woord over de grens, maar toen ik ze kuste en ze in gewoon plat limburgs bedankte was het helemaal goed. Toen ik hun foto´s op de website liet zien mag ik nu gratis verder internetten.

Vanmorgen weer om 6 uur op en om 6.20 stapte ik naar buiten. Het cafetje aan de overkant was open en ik zag er bananen liggen: Dus gauw twee gekocht en toen voelde ik me voor het eerst deze camino op z´n plat italiaans "genaaid". 2 bananen voor EU 2,-. Was zeker de wraak omdat ik gisteren een halve litr bier voor EU 2,50 had aangeschaft.

Bananen naar binnen gestouwd en 2 mueslirepen (mijn laatste uit NL), moet straks nieuwe kopen. Vandaag de gevreesde etappe waarin de meseta (hete hoogvlakte) begint. Het is bewolkt en ik heb mijn jack nog aan. Er waait een frisse wind. Heerlijk loopweer. Burgos uit heb ik zeker 5x de weg moeten vragen, maar altijd wordt je vriendelijk de camino gewezen.

Na 2 uur bereik ik Tardajos,. Dubbele cafeo conleche, grote bocadillo con jamon en 2 mueslirepen voor EU 4,70. Als ik aankom gaan de 3 koreanen (Li-hyun, Kevin en Min, net weg. Zij zijn reeds om 6 uur vertrokken. Li-hyun straalt. Het gaat goed met haar "I am OK dad!".. Ben blij dat ze nu met haar landgenoeten op pad kan. Benjamin komt aan en ook Glenn uit Australie en Guy uit Leuven schuiven aan. Benjamin en ik besluiten samen verder te lopen de twee uur naar Hornillos del Camino. Jack gaat uit. Wordt een prettig stuk: Nog steeds bewolkt, lekkere frisse wind, leuk gesprek: Benjamin is reserve officier bij de Luftwaffe (Eerste luitenant). Samen praten we over obnze legertijd en de bureaucratie. Een dankbaar onderwerp, want daar hebben ze in Duitsland net zoveel last van als wij in Nederland.

Om 11.45 bereiken we Hornillos la Camillo. Laatste keer voor aanvang van de meseta bunkeren: 2 ltr Water en ik koop ook nog 2 blikken cola en een banaan. Vanaf nu wordt het menens: Ieder gaat apart op pad. Net als ik vertrek breekt de zon door. Stik, wordt gelijk 10C warmer. Het is nu boven de 30C. Nog 11km. En dat worden hele lange. Meseta is overal. Uitzicht genoeg maar altijd hetzelfede. Eerste 1,5 uur is ook nog berg op. Langzaam klim ik door en ik voel "·&%&"!!! een blaar opkomen op mijn rechter hak. Na 1,5 uur zwoegen in de hitte boven. Meseta? Overal!!! Boven aangekomen ga ik op een rotsblok zitten. Verbrand bijna mijn kont. Toch maar naar die blaar kijken. Het is echt waar. Hij zit er. Verbandkit eruit betadine jodim, doekje, en blaar doorprikken. Compeed erop. Schoenen aan en vort met die geit. Heb ik tweehonderd meter gelopen bedenk ik dat ik mijn jack en verbandkit heb laten liggen. Gvd terug. Kom ik daar: niets terwijl er geen peregrino is geweest, die het kan jatten. Mijn rugzak checken. Zit alles dus gewoon in. Had ik 200 mtr verder maar gewoon in mijn rugzak gekeken had ik niet 2 x 200 meter extra gelopen.

Gelukkig komt Sabine uit Stuttgart langs. Samen hobbelen we door. Zij heeft last van haar scheenbeen en zal in San Bon gaan stoppen voor vandaag. Dan moet ik nog 5 km.

Als zij is afgeslagen ben ik weer echt alleen. Als je stilstaat hoor je werkelijk niets. Alleen dat zuchtje (nog een klein beetje koele) wind. De gang is er uit bij mij. Dan maar pepermuntjes sabbelen om drank te besparen. Vastelaovesleedjes zingen gaat ook niet meer. Moet alle truukjes uit de kast halen om het mentaal vol te houden. Kan niet eens op de melodie komen. Door op mijn horloge te kijken weet ik dat ik steeds dichterbij kom en dat is ook zo. Staat eindelijk een bordje: Hontanas 0,5 km. Van het dorp is niets te zien. Die liggen altijd in een kloof. Heeft een grapjas voor de0,5 een "1" gezet. Wordt ik me toch kwaad, terwijl ik weet dat het nep is. Plotseling is het dorpje er. Beneden me. Het is net alsof je er op trapt.

0m 14.30 hobbel ik Hontanas binnen. Helemaal naar de kl"!%$& (erg moe). 9 uur nadat ik uit Burgos ben vertrokken. 32 heeeeeel lange kms. De hospitalera is een scheet, een poepie, enz. Ze weet helemaal wat er met mij aan de hand is. Ik krijg het commando "schoenen uit". Blote poten op de tegels. Volgens mij sist het. Ze maakt mijn credential in orde. Ik betaal EU 5,- voor overnachting en EU 9,- voor de warme maaltijd: paella. Ik heb haar spontaan gekust. Daarop biedt zij aan om mijn rugzak naar boven te dragen, maar dat is mijn eer te na.

Bed opmaken, douchen. een fata morgana: Daar hangen grote regendouches. Ze hangen er nog steeds als ik een paar maal met mijn ogen heb geknipperd en...... Ze doen ´t. Over orgastische gevoelens gesproken. Wassen, was drogen op een plek waar het minstens 45C is. Gelukkig is het in het dorpje maar 37C. Eerst nog een glas verse jus en een blikje bier erin gooien (EU 3,10). Ine bellen en slapen (totaal 2 uur). Daar knap je behoorlijk van op. Voor het slapen kan ik nog gauw foto´s naar de site sturen. en ik moet ook nog met Veronika uit Boedapest en Marilene uit Nancy een glas wijn drinken. Internet is goed hier.

2 uur geslapen. Artikel over Heidi´s afscheid erin geknald. Dan het overheerlijke diner, waarvoor ik die meiden in het plat Venloos bedank en maar weer zoen. Daarna met hun op de foto. Foto´s gelijk op de site. Ze zijn er helemaal kapot van. Ik mag verder voor niets internetten. Daarna dit artikel, dat nu klaar is.

Morgen weer 28km over de meseta. Waarschijnlijk staan we een uur eerder op om wat minder last van de hitte te hebben. Maar nu naar mijn kamer om compeed op mijn blaren (4 totaal inmiddels) te plakken en dan pitten. Ik heb geleden vandaag.