Om 06.00 op voor de 25 km steeds berg op naar een hoogvlakte op 1000m.

Gistermiddag nog een uur geslapen, geld gehaald (want de volgende pinautomaat is pas over 60 km in Burgos (hoezo klagen in NL dat we er elke 5 km een moeten hebben), daarna nog een 1/2 ltr San Miguel bier uit de muur gehaald in de albergue (EU 1,50) en om half acht gezellig aan tafel. De duitse jongeren hadden voor mij een plaatsje vrij gehouden.: vispaella, gestoofde knoflookkip met aardappelen in uien knoflooksaus (erg lekker) en een soort yoghurt met honing. Dat alles weer vergezeld van een lekkere gekoelde rioja tafelwijn. Samen voor EU 10,-. Ik stierf van de dorst en heb daar nog een ltr water bij gedronken. 'S nachts er nog 3x uit, want dat water moest ook weer worden afgevoerd.

Om 21.30 slapen. Op de slaapzaal lagen alle telefoons aan een paar stekkerdozen lekker door elkaar op te laden. De mijne was de enige met een witte stekker. Om 01.30 gaat er een wekker af enfin dit wordt een apart verhaal dat jullie nog effe tegoed hebben.
'S nachts er nog 3x uit, want dat water moest ook weer worden afgevoerd.

Om 06.25 weer op pad. Benieuwd of ik die muppet weer zou tegenkomen (We hadden ons keurig volgens afspraak bij elkaar gemeld via whatsapp) . Ik werd op mijn wenken bediend liep ik haar letterlijk bijna omver. Ik kreeg een hug en zij zei solly, terwijl ik haar omliep. Het ging erg goed met haar. Ze had in een klein hotelletje een tweepersoonskamer voor haar alleen genomen. Dat was haar prima bevallen. We besluiten de eerste 5 km samen in het donker verder te lopen. Erg fris (jassenweer) terwijl het vandaag toch weer boven de 30C gaat worden. Ik ben me weer vergeten in te smeren maar zal later op de dag aan iedereen vragen hoe het met mijn kleur is op de blote lichaamsdelen. Toch maar een powerbar gegeten, want in het dorp waren geen winkels open.

De vijf km hebben we grotendeels zwijgend doorgebracht. Zij kan dat heel goed en ik heb daar duidelijk meer moeite mee. Zo leer ik ook wat. Na 5 km in het eerste dorp Tosantos besluit zij door te lopen en ik ga eten in iets van een albergue. Dit wordt een heel bijzonder ontbijt, maar daarover in een ander verhaaltje meer. Ontbijt: stukken stokbrood met jam, koffie, zelfgemaakte koekjes. Nog geen EU 1,50 waard, maar zehoefden ook geen geld. Alleen werd een donativo verwacht. Ik heb EU 5,- gedoneerd omdat het voor mij weer een geweldige ervaring werd en het een bijzondere vader endochter waren die "de albergue" runden.

Daarna door naar Villafranca-Montes de Oca, weer door imponerende landschappen waar steeds meer plukjes bos in verschijnen. Hier ben ik al om 09.40 . 12 v/d 24 km heb ik dus al achter de rug. Nog even goed bunkeren want nu begint het stuk waar we voor gewaarschud zijn: 12 km zonder water met de eerste kms zeer sterk bergop naar een hoogvlakte van 1000 meter.

Eerst ontbijt/lunch: een bocadilla met tortilla en chorizo (heb nog net niet mijn vingers opgegeten en een dubbele cafeo con leche en een lekkere vette croissant (laten inpakken als lunchpakket. Dit alles voor EU 7,20. Lekker opgegeten aan een tafeltje buiten in de zon in het gezelschap van twee leuke meisjes uit Lausanne (aan het ontbijt al frans praten en nu weer).

Om 10.00 uur door voor de laatste moeilijke 12 kms van vandaag. Nog even bij de supermarkt langs (2 bananen en 1/2 ltr water. EU 0,90). Buiten bij de dorpspomp stonden we elkaar te controleren op genoeg water en voedsel. Ik vulde mijn camelbak helemaal met 3 ltr en nam nog een 1/2 ltr extra mee om eventueel anderen te kunnen helpen. Allen vertrokken in kleine groepjes maar de eerste kms waren zo steil dat het ieder voor zich was. Ik besloot dan ook om helemaal alleen te gaan. Er waren immers toch genoeg mensen in de buurt.

De eerste 1,5 km waren verschrikkelijk. heb ik een half uur over gedaan. Verschrikkelijk gezweet. Net zo hard als de eerste dag naar Roncesvalles. Zo kalm mogelijk gelopen. Alles zoals ik dat in dienst heb geleerd. Hijgen als een postpaard, maar ik ga lui (m/v) voorbij, die er erger aan toe zijn. Na het eerste half uur werd het minder stijl en kon het tempo ook wat hoger. Gelukkig liepen we in een bos (geen vergezichten meer), waardoor de zon ons niet verder te pakken kreeg. Kon onderweg lekker uit camelbak drinken zonder te stoppen. De lol op de steile stukken haal ik uit het feit dat ik regelmatig mountainbikers voorbij loop. Zij moeten hun hele vrachtje ook naar boven duwen. Ik wens hun dan altijd een buen camino en er zijn er bij (meestal mannen), die mij aankijken met een blik waarmee honden slagerswinkels binnen kijken. Ze hijgen wel meestal buen camino terug. Om 12 uur ben ik boven, na nog een paar steilere stukken. Prachtig panorama, maar ik wil het bos weer in voor de 6km lange afdaling vals plat naar beneden over brede zandpaden.

Dat doe ik dus ook en heb dit stuk weer verschrikkelijk snel afgelegd. Totaal 1 uur, terwijl ik onderweg lekker luid weer Venlose vastelaovesliedjes liep te galderen. De zon scheen nog steeds hard maar op de hoogvlakte tussen die bomen blies een lekker koel windje. Op 2 km stond een hele lieve engel in het bos. EEn mooie jonge dame van ong. 30 (echt alleen maar spaans) bood drankjes en fruit aan. Kostte niets maar er werd wel een donativa verwacht. Ze had wat tapijten in de schaduw gelegd waarop we konden zitten. Ik zat voor ik het wist. 2 glazen citroenlimonade (voor elk een EU gegeven) leeggekloekt en ook mijn 1/2 ltr fles met die limonade laten vullen (EU 2,- gedoneerd). En toen naar beneden voor de laatste 2 km. Ging lekker snel. De laatste km liep ik Heidi achterop en in een wat lager tempo bereikten we om 13.15 bij het middeleeuwse klooster (albergue voor vandaag) in San Juan de Ortega aan. Ik heb 3,5 liter water naar binnen gewerkt, 2 glazen citroenlimonade en bijna het hele flesje limonade en ik voel me best lekker fit.

Daar zat een bureaucraat aan de welkomstbalie, die bij het uitreiken van de intelligentie ook zeker niet vooraan had gestaan. Gelukkig bleek hij slechts het hulpje en effe later kwam de echte (sprak ook nog goed engels) en toen ging het wat sneller. Doordat ik moest wachten kon ik wel mijn schoenen en sokken al uitdoen voor het heerlijke "blote poten op de koude vloer" moment. Dunne paar sokken weer kapot. Hoef ik dus niet te wassen. Ook tref ik er weer Amanda uit Canada, die een week loopt, een week fietst en een week loopt. Ze is nu in de fietsweek en wil mij haar fiets verkopen voor niets als ze maar weer kan lopen.

Voor EU 12,50 heb ik weer een bed en een diner. Snel schoenen in het rek en naar boven. Slaapzaal 44 (stapel)bedden en ik heb weer een benedenbed. En weer het klassieke verhaal: Een nederlands echtpaar wil in een hoek, keurt alle plaatsen af en daarna is de zaal vol en liggen ze op de plaatsen, die ze absoluut NIET wilden.

Bed opmaken, douchen (ook weer een verhaal apart), wassen (tijdens het douchen met de shampoo van Ton en Edgar gaat prima en ruikt ok nog lekker). Op zoek naar internet. Is er gelukkig en ook nog voor niets.

Na deze stukjes weer knoeren (tussenmeur) eten en op naar morgen: 28 km naar Burgos en nieuwe sokken.