Geluk bij een ongeluk
Vandaag na ruim 31 km aangekomen in Najera. Ik had onderweg de naam opgekregen van een albergue met een internet terminal. Hier aangekomen blleek de alberge echter vol. De dame (Maria) vond het erg jammer, maar ontdekte ineens dat ik Nederlander was. En zij begon enthousiast in het nederlands tegen mij te praten, dat ze in Utrecht was geboren, enz. Ze wees mij een hele aardige andere alberge, waar ik vannacht logeer en ik mocht van haar in deze alberge komen inernetten.
En nu zit ik hier in een antieke ruimte op een antieke terminal met een antieke ongemakkelijke stoel te schrijven. Ik weet niet hoe lang ik het volhoud want het scherm heeft ook zijn beste tijd gehad.
Dat blog van mij begint trouwens aardig uit de hand te lopen. Steeds meer camino gangers lezen dit ook. Doen ze meestal met zijn tweeen: Een heeft dan de Iphonemet het (nederlands) verhaal erop en de ander de Iphone met het vertaalprogramma. Vanmiddag heeft Li-hyun ontdekt hoe je ineenkeer het hele stuk kunt vertalen en nu is het hek helemaal van de dam. In het koreaans is de vertaling onzin, maar in het engels heel behoorlijk. Alleen het venloos daar kan het vertaalprogramma geen chocola van maken.
Reacties
Reacties
Waat bis dich toch ein mazzelkont, weej laeze dien berichtjes met vuel interesse, dalik bis dich waereld beroemd met dien reis nao Santiago ! Weej haope nog vuel te laeze, geit dich good!
Mooie verhalen. Nu en altijd denk ik dan.
Ik blijf je met plezier volgen. Volgens mij ga je super.
Een groet uit een vochtig en te fris Oosterbeek
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}