Gisteren moesten we 30km lopen van Estella naar Torres del Rio. Dat was een flink stuk, maar het linke aan deze etappe was dat je op een gegeven moment 12km (bijna 4 uur lopen) door een open glooiende vlakte moest lopen zonder waterpunt of huis. Dus hadden wij afgesproken dat we in groepjes zouden lopen om hulp te kunnen bieden bij problemen. Zogezegd zo gedaan. Het moeilijke stuk was van Villamayor de Monjardin (klinkt toch heel anders dan bijv. Kessel Eik) naar Los Arcos.

Wij liepen met een groepje van 4. Javier en Christina uit Leon en Ji-hyun uit Zuid Korea en ik.

Voordat we vertrokken uit Monjardin eerst gecheckt of we allemaal genoeg water bij ons hadden. Wij op pad. Tijdens het lopen wissel je regelmatig van partner en hebt het over werkelijk van alles, maar op een gegeven moment loop je maar gewoon duf door en ik merkte dat het tempo terug viel. Dus stelde ik voor: Zullen we om de beurt liedjes uit ons eigen land zingen, maakt niet uit wat Ji-hyun zei dat ze niet kon zingen maar wilde het toch wel proberen. We begonnen met When de saints want dat kan iedereen wel een beetje en bij Venlona zingen we dit regelmatig. En dat lukte ook wel. We liepen in een gestaag tempo. Daarna zongen de spanjaarden Torredor en dat lukte ook wel toen een lief liedje uit Zuid Korea (ik had geen idee waar het over ging) en het was ook niet echt een wandelliedje. En toen ik Marieke en ziene huzaar. Dat vonden de anderen wel tof. De spanjaarden deden toen Amigos para siempre en ik kon ook lekker meegalderen dank zij Venlona. Ly'hyun liet haar beurt voorbijgaan en toen ik "Op enne hacienda in ´t Ven". Daar herkenden de spanjaarden een aantal woorden in en het ole kwam er vanzelf uit. Om een lang verhaal kort te maken: de andere wisten er niet meer dus zong ik achtereenvolgens Tiederietiederatiederalderaldera en Sjiengeleboem en nog een paar. Voor passages bergafwaarts viel met het (Blerickse?) liedje "Vutje veur vutje dao geisse" heel erg mooi met kleine pasjes te lopen. Ook heb ik meuderke leef nog gezongen.

Toen we onderweg even pauze hadden en we in het gras zaten vroegen de spanjaarden mij waar ik toch al die liedjes van kende en dat heb ik toen uitgelegd. Ik realiseerde me hoe blij we in venlo moeten zijn met onze liedjescultuur en ik ben zo blij dat Wim Roeffen nu met zijn 3 boeken bezig is. Misschien worden worden ze nog wel geexporteerd. Ik heb zijn naam genoemd maar noch in Zuid Korea, noch in Leon kende ze Wim. (Ze hadden trouwens ook nog nooit van Jonk Belaege gehoord).

Na de pauze (we moesten nog 1,5 uur) vroegen ze alledrie of ik de liedjes nog een keer wilden zingen. Ik heb hen toen gevraagd om te stemmen welk het leukste was en tot mijn verbnazing was dat tiederieenz. Alleen Li-hyunn vertelde dat ze moeite had met de "R". Zij zong dus iedere keer tiedelie, maar dat heb ik ook goed gerekend.

´s avonds in het dorp Torres del Rio kwam ik anderen tegen, die mij vroegen wat ik toch had gezongen.

En nu is mijn vraag aan jullie. Geef svp even aan Ine door venlose liedjes in marstempo. Lekker zunke, lekker windje, lekker waerke heb ik inmiddels al doorgekregen.

Zo, meer dan 2 uur in dit hok is genoeg. We gaan nu ergens paella eten en dus geen menu peregrino en natuurlijk Rioja erbij want we zitten hier in Logroñes in de hoofdstad van de Rioja wijn.